How to Make a 3D TRON Style Text in Photoshop
วันพุธที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2556
ของขวัญจากพรหมลิขิต
ของขวัญจากพรหมลิขิต
บนโลกใบนี้กว้างใหญ่ไพศาลนัก ต่อให้เราใช้เวลาทั้งชีวิตก็ไม่อาจเดินทางไปจนทั่วทุกพื้นที่ได้ และเช่นเดียวกัน…บนโลกใบเดิมมีผู้คนมากมายหลายล้านคน ทั้งหมดของลมหายใจก็ไม่อาจพบเจอและทำความรู้จักได้หมด
แต่มันไม่สำคัญอะไรเลย เพราะสิ่งที่เราต่างแสวงหาและต้องการมากที่สุด ก็คือคนเพียงแค่คนเดียวที่จะอยู่กับเราไปนานแสนนาน บนพื้นที่ซึ่งเป็นเศษส่วนเล็ก ๆ ของโลกใบใหญ่ด้วยกัน…ด้วยการชักพาของพรหมลิขิต
บ่อยครั้งที่ฉันได้ยินใครต่อใครพูดถึงเรื่องของพรหมลิขิต สิ่งที่นำพาความรักมาให้ บรรยากาศรอบตัวคนเหล่านั้น มักอบอวลไปด้วยกลิ่นไอความอบอุ่น หอมกรุ่นในวันที่ความรักเดินทางมาถึง และเมื่อได้สัมผัสถึงความรักในหลายมุมมอง มันยิ่งทำให้ฉันเชื่อมั่นในพรหมลิขิต สิ่งที่เป็นบ่อเกิดของความรัก…สิ่งที่ทำให้คนสองคนตามหากันจนเจอ หลังจากที่แยกจากกันมาแสนนาน
มีคนมากมายผ่านเข้ามาในชีวิต แต่พรหมลิขิตจะเหลือเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นไว้ให้เรา ซึ่งคนเดียวที่ผ่านมาเพื่อที่จะไม่ผ่านไปเหมือนใครคนอื่น แม้ว่าดวงตาจะสามารถมองเห็นอะไรได้มากมายหลายร้อยพันภาพ แต่ภาพที่ชัดเจนที่สุดเพียงแค่ภาพเดียวเท่านั้น…ภาพที่ถึงแม้จะมีสิ่งกีดขวาง แต่เราก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
ของขวัญล้ำค่าที่สุดในชีวิตของคนเราทุกคนก็คงเป็นสิ่งนี้ คือ ความรักที่พรหมลิขิตนำพามาให้เพื่อที่จะขับไล่ความเหงาเดียวดายออกไปจากวันคืน โดยที่เราอาจจะไม่รู้ตัว เพราะบางทีความรักก็ต้องอาศัยเวลาในการก่อตัวให้เป็นรูปเป็นร่างที่ชัดเจน หากคุณตอบคำถามของหัวใจตัวเองไม่ได้ว่า
เพราะอะไร…ถึงได้รู้สึกคุ้นหน้าเขาเหลือเกิน เหมือนกับว่ารู้จักกันมานานแสนนานแล้ว แม้ว่าในความจริงจะเพิ่งพบเจอเขาแค่ครั้งเดียว
เพราะอะไร…ถึงจดจำภาพของเขาได้ติดตา ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่เดินสวนกันมาเมื่อเช้านี้
เพราะอะไร…ถึงได้รู้สึกว่าเคยพูดคุยกับเขามาก่อน และทุกครั้งที่ได้ยินน้ำเสียงที่อบอุ่นนั้น หัวใจก็พลันเต้นแรง
เพราะอะไร…ภาพของเขาถึงไว้วนเวียนอยู่ในความฝันทั้งคืน เพียงแค่ได้เห็นรอยยิ้มเมื่อแรกเจอ…เพราะอะไร
หากว่าคุณไม่สามารถตอบคำถามเหล่านี้ได้ นั่นแปลว่าพรหมลิขิตได้ส่งของขวัญล้ำค่ามาให้แล้ว เหลือแต่เพียงว่าคุณจะยินดีและเต็มใจที่จะรับเอามาเก็บไว้ในหัวใจหรือเปล่าเท่านั้น แต่ถ้าเป็นฉัน…ฉันจะพยายามรักษามันไว้ให้ดีด้วยหัวใจ และไม่ว่าสุดท้ายพรหมลิขิตจะเอาของขวัญชิ้นนี้กลับคืนไปหรือไม่ ฉันก็จะยังดีใจที่ได้มีโอกาสได้รู้จักกับ “ความรัก”
ขอแค่ทำความรักวันนี้ ให้ดีที่สุดก็พอ
ขอแค่ทำความรักวันนี้ ให้ดีที่สุดก็พอ
ความรัก…เกิดขึ้นจากความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กัน และไม่มีใครรู้หรอกว่าวันพรุ่งนี้และวันต่อ ๆ ไป จะเกิดอะไรกับความรัก ทางที่ดีจงทำความรักวันนี้ให้ดีที่สุด รู้สึกอยากบอกรักก็บอก รู้สึกอยากกอดต้องกอด ฯลฯ อย่าให้คำว่า “เดี๋ยวก่อน” หรือความ “เขินอาย” มาสร้างกำแพงความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้ต่อกัน
ที่สำคัญอย่ามัวแต่วาดฝันถึงวันข้างหน้า เพราะมันเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ผลลัพท์ของอนาคตคือปัจจุบันที่ทำอยู่ จงก้มหน้าก้มตาแสวงหา “ความสุข” ใส่ตัวเองให้มากที่สุด เพราะชีวิตยังมีเรื่องสนุกให้ตักตวงอีกเยอะ เพราะฉะนั้น วันนี้เรามีเคล็ดลับดี ๆ ที่จะทำให้ความรักของเพื่อน ๆ มั่นคงยาวนานมาบอกกัน…
อันดับแรกต้องยอมรับในข้อบกพร่องของกันและกัน คิดซะว่าไม่มีใครดีพร้อมสมบูรณ์แบบไปทั้งหมด แต่ก็ต้องอยู่ในพื้นฐานของความจริง ไม่ใช่รักซะจนมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ก็ใช่ว่าจะไปปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต ความคิด การตัดสินใจของอีกฝ่ายไปซะหมดล่ะ ต้องให้เกียรติอีกฝ่ายได้คิด ได้ตัดสินใจ หรือแสดงความคิดเห็นในเรื่องต่าง ๆ
เพราะถึงอย่างไรทุกคนก็ต้องมีพื้นที่ส่วนตัวเล็ก ๆ ที่ยังอยากมีความฝันหรือความคิดของตัวเองอยู่เต็มพื้นที่เหมือนกัน ดังนั้น จึงควรค่อย ๆ ปรับตัวเข้าหากัน โดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายสูญเสียความเป็นตัวเอง และที่สำคัญอย่าหวาดระแวงจนเกินเหตุ อย่างกังวลกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ยังมาไม่ถึง ทำทุกวินาทีของวันนี้ให้ดีที่สุดก่อน
“ความเข้าใจ” และ “ความเชื่อใจ” คือคำตอบสุดท้ายของ “ความรัก” เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณทั้งคู่เข้าใจกันและกัน ไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกันและกัน ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรเข้ามาในชีวิตรัก คุณก็จะจูงมือกันก้าวข้ามมันไปได้อย่างสบาย ขอเพียงแค่มีพื้นฐานของความ “ความเข้าใจ” และ “ความเชื่อใจ” เท่านั้นพอ
ที่สำคัญอย่ามัวแต่วาดฝันถึงวันข้างหน้า เพราะมันเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ผลลัพท์ของอนาคตคือปัจจุบันที่ทำอยู่ จงก้มหน้าก้มตาแสวงหา “ความสุข” ใส่ตัวเองให้มากที่สุด เพราะชีวิตยังมีเรื่องสนุกให้ตักตวงอีกเยอะ เพราะฉะนั้น วันนี้เรามีเคล็ดลับดี ๆ ที่จะทำให้ความรักของเพื่อน ๆ มั่นคงยาวนานมาบอกกัน…
อันดับแรกต้องยอมรับในข้อบกพร่องของกันและกัน คิดซะว่าไม่มีใครดีพร้อมสมบูรณ์แบบไปทั้งหมด แต่ก็ต้องอยู่ในพื้นฐานของความจริง ไม่ใช่รักซะจนมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ก็ใช่ว่าจะไปปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต ความคิด การตัดสินใจของอีกฝ่ายไปซะหมดล่ะ ต้องให้เกียรติอีกฝ่ายได้คิด ได้ตัดสินใจ หรือแสดงความคิดเห็นในเรื่องต่าง ๆ
เพราะถึงอย่างไรทุกคนก็ต้องมีพื้นที่ส่วนตัวเล็ก ๆ ที่ยังอยากมีความฝันหรือความคิดของตัวเองอยู่เต็มพื้นที่เหมือนกัน ดังนั้น จึงควรค่อย ๆ ปรับตัวเข้าหากัน โดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายสูญเสียความเป็นตัวเอง และที่สำคัญอย่าหวาดระแวงจนเกินเหตุ อย่างกังวลกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ยังมาไม่ถึง ทำทุกวินาทีของวันนี้ให้ดีที่สุดก่อน
“ความเข้าใจ” และ “ความเชื่อใจ” คือคำตอบสุดท้ายของ “ความรัก” เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณทั้งคู่เข้าใจกันและกัน ไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกันและกัน ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรเข้ามาในชีวิตรัก คุณก็จะจูงมือกันก้าวข้ามมันไปได้อย่างสบาย ขอเพียงแค่มีพื้นฐานของความ “ความเข้าใจ” และ “ความเชื่อใจ” เท่านั้นพอ
เลือกที่จะรัก...ไม่ได้หวังที่จะครอบครอง
เลือกที่จะรัก...ไม่ได้หวังที่จะครอบครอง
เคยคิดกันบ้างมั้ยว่า..
กับการที่จะเลือก "รัก" ใครสักคนอยู่อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ
แม้รู้ดี ว่า ไม่มีคำว่า "อนาคต" ร่วมกัน.. มองไม่เห็นปลายทางนั้นแม้แต่น้อยนิด..
การได้รักใครสักคน.. มันทำให้เรามีกำลังใจอยู่บนโลกนี้ต่อไป..
การได้คอยดูแลเค้าบ้าง ในบางครั้งที่ได้พบเจอ.. มันก็มีความสุขดีเหมือนกัน
การได้มองเห็นกันและกันในสายตา แค่ช่วงเวลานึง.. ก็ทำให้เรามีความสุขดีไม่ใช่เหรอ
การได้พูดคุยเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็พอแล้ว สำหรับเรา..
ถ้าเราคิดว่าเราต้อง การเพียงแค่นี้.. เราก็น่าจะพอใจกับสิ่งที่เห็น ที่เป็นอยู่..
เพียงแค่ให้เค้าได้รู้ว่า เรายังอยู่ตรงนี้.. เมื่อเค้าหันกลับมา..ก็ยังมีเรานั่งรออยู่เงียบ ๆ อยู่ในมุมของเรา…อย่างไม่ร้องขอใด ๆ ทั้งสิ้น.
ขอเพียงแค่.. เค้ารับรู้ ว่ายังมีเราอยู่ตรงนี้ ก็พอ…
เหมือนเส้นขนาน 2 เส้น.. ที่ไม่มีวันบรรจบกันได้..
ทำได้แค่ ตีคู่เส้นขนานกันไปอย่างนี้ แต่ยังมองเห็นกันและกันได้เสมอ..
คิดอย่างนี้ มันทำให้เจ็บปวดน้อยลง.. ดีมั้ยนะ..
เพราะจะตัดใจให้เลิก รัก มันทำให้ทุรนทุรายมากขึ้น..
เราเลือกอย่างนี้คงจะดีสำหรับเรา.. หรือเปล่าก็ไม่รู้..
เพราะเราอ่อนล้าเกินไป.. ที่จะออกไปพบกับสิ่งใหม่ ๆ คนใหม่..และเริ่มต้นกันใหม่..
สมัครสมาชิก:
ความคิดเห็น (Atom)








